Ziemniak

Zawodnicy stoją w kręgu i uderzają piłkę podobnie jak podczas gry zwanej siatkówką. Jeśli któraś
z osób nie odbije skierowanej do niej piłki, kuca w środku i otrzymuję pierwszą literę słowa „Ziemniak”. Pozostali odbijają piłkę między siebie oraz ścinają (uderzają w kucającego w środku zawodnika). Jeśli w niego wcelują, zawodnik otrzymuję kolejną literkę słowa „Ziemniak” i tak za każdym zbiciem. Jeśli uzbiera wszystkie literki słowa „Ziemniak”, odpada z gry. Do kręgu kucających wchodzą wszyscy, którzy np. chybili ścinanie albo nie odbili piłki, która była do nich skierowana. Tak więc
w grupie kucających w środku zawodników może być więcej osób.
Kucające osoby mogą się „wybawić” jeśli:

    • złapią piłkę, która została w nich wcelowana (wtedy do kręgu wchodzi osoba, która nieprawidłowo ścięła)
    • złapie piłkę w locie (będzie wtedy musiała wstać z „kucków”

 

Wygrywa ten, który jako jedyny pozostanie poza grupą kucających i zdobywających kolejne literki słowa „Ziemniak".

Powstaną nowe, uwspółcześnione wersje dawnych gier i zabaw podwórkowych, które niekiedy wykraczać będą poza dosłowną interpretację. Tradycyjne gry będą inspiracją, „nowe gry i zabawy” mniej lub bardziej swobodną interpretacją.