Klipa

Do gry potrzebne są dwa akcesoria: drewienko w kształcie prostopadłościanu (4 ścianki podobnej wielkości) zaostrzone z dwóch stron oraz drewniana łopatka (kijek płaski z jednej strony, który służy do odbijania). Zaostrzone drewienko to „klipa”, łopatka to „balas”. Na każdej ze ścianek klipy wypalamy lub skrobiemy cyfry: 1, 2, 3, 4. Dodatkowo rysujemy na ubitym piasku lub betonie kwadrat o długości boku około 70 cm. Kładziemy klipę na środku kwadratu i uderzamy balasem w zaostrzony koniec, tak, żeby „podskoczyła” i upadła w obrębie kwadratu (jeśli wypadnie poza kwadrat oznacza to „skuchę” i stratę kolejki). Klipa wskaże którąś z cyfr co oznacza ilość uderzeń dla zawodnika (1, 2 ,3 lub 4).

Teraz zaczyna się gra na punkty. Gracz raz jeszcze uderza w zaostrzony koniec, klipa podskakuje i gracz wybija klipę daleko jak tylko potrafi. Odległość od środka kwadratu do miejsca, w którym spadła klipa mierzona jest za pomocą balasu. Ilość balasów to ilość punktów w jednym uderzeniu. Uczestnicy po kolei wybijają klipę i mierzą odległości aż do uzyskania tej liczby punktów którą ustalili na początku (sto, dwieście itp.). W trakcie „lotu” „klipy” uczestnicy mogą ją łapać i odrzucać w stronę kwadratu, zmniejszając tym samym liczbę punktów wybijającego.

Powstaną nowe, uwspółcześnione wersje dawnych gier i zabaw podwórkowych, które niekiedy wykraczać będą poza dosłowną interpretację. Tradycyjne gry będą inspiracją, „nowe gry i zabawy” mniej lub bardziej swobodną interpretacją.